زانتءِ کِشار۔ شعر: ولید گربنی

برات دشــــــمنی و بیگانہ دوســـتی
لھتے کســــــانءِ دو تل، دو پوستی
برات اَے گون براتءَ جیڑہ و کُستی
گوست وشت آ دور، آ فکـرءِ نیستی

باریــگ درا انت نین ســــرپـدی اے
ھرکــس پشـــومان پیشــی ردی اے
دوســتی وبـــراتی مھـر و فـــــا انت
ٹِک کرتگ روچءَ گـَـل گــَـنگـلی اے

مارشـتان راجــــــی تیجار کـتـگ نین
بـیـپـــاری حـق اَے انگـــار کتگ نین
راہ گارئــی کرتگ سـرسـرجنان اِنت
دشمـــن بلوچـــان بیـــــوار کتگ نین

ٹیلگ درا انت ســـک آســــمــــــانءَ
بـاور نہ کنت پاکءِ ھچ قـــــــدرتانءَ
راجــے لگتمــــال سـالان ســـال ات
جــاہ جنت چــہ وابا بے گت گـمــانا

پیر و کسانسال لشـــکر انت راھـــی
پربندگ شعــرءِ ولـــیدءَ نین بـراھــی
ھور بی گون براتءَ سرگر پہ جنگا
بـربــاد بــدواہ بــات پر تـو دراھـــی

آزاد بلوچســــــــــــــــــتانءَ کنین ما
دیوانان مـــــــــــیری ٹاکان جنین ما
جھد وجفا مئــــــے پیشگ بـُنی انت
نین زانتءِ کشارءَ ھؤربین رونین ما