بس انت گنگی پادا گالا. شعر: ولید گربنی

کرتگ ودار تو باز ماہ و سـالا
نندگ چـارگ؛ چـــورئی حــالا
ڈونڈءَ چــچمدار ھنچوکہ ڈالءَ
بس انت گـُـنگی؛ پــادا! گـــالا!

تئی بھتـا نیاتکـگ بُـندرا واری
چـنڈے نـانءَ گِـــریوَگ، زاری
سُـوار بی گـــردی آ تئی دیارءَ
آئی أے بہ ٹـُکے تو بُورءِ نـالا

ھیــز کن، پچگر ملک ومالءَ
شیـرءِ پیما، چاکــــــــرءِ چالا

انگو آنگو، ھـرجاہ بہ چار تو
آزاد انت راج، چہ گــلا بـــالا
پچ اش نـوک و مــال اش نگد
آسودگ انت چہ غـــم و خیـالا

جَھجَن پیش کِنز پہ وتی حقءَ
لوٹنت ولید أے چہ وتی ٹکءَ
ھنچوکہ آئی تـــــرا ھم براھی
قصہ آرگ مھرأے گون لالءَ