مروچان موبائل فونان إنقلاب آرتگ۔ إیشانءِ برکتا بازین دیرین ھند و کلّگانءِ مردم گون شھریان ھؤر أنت۔ کجا ھئور إبیت، کجا لیڑ یا پیتکوکے چست إبیت، کجا سیرے یا کپتے کپیت مردم رسگا سھیگ بنت۔ چؤ کہ ٹلوژنان پہ إشیانءِ کارمرزیا مدام برقءِ بیگ ضروری نہ إنت۔ کلاکے یا دوءَ موبائل فونانءِ بئٹری چارج بنت۔ پدا کیسگا بہ کن ئی و رھیج گر۔ ھمے برکتا بازین کسان کہ پیسرا من نہ دیستگ بیتگ أنت و یوکا آوانءِ شرّین نام إشکتگ إتنت؛ إے رندیین ترّتابءِ دورانا گون آوان گپ بیت۔ و یک و دو کسان گِندُک ھم بھتا آتک۔ واجہ صبا دشتیاریءِ پُر مڑائین أولی گندکءِ نز آرتگین حال من شمارا پیئسرا داتگ أت۔ منی گونڈین گند نندے گون واجہ غلام محمد ھم بیت۔کراچیءَ سر بیگءِ أولی ھفتگا من روچتاک توارءِ تھا جارے دیست کہ میر عبدالنبی بنگلزئیءِ زندگیءِ سرا دیوانے نبیل گبول 'ھال' نوکین لین-لیاریءَ بیگا إنت۔ و گون إیشی بلوچ نشنل فرنٹءِ گچینی سروک تران کن أنت۔ من شئور بست کہ إے دیوانا بھر بہ زیران۔ یک سببے إیش أت کہ بازین سال پر گوَستگ إتنت کہ من بلوچانءِ مزنین مچّییے دیم پہ دیما نہ دیستگ أت۔ و دومی سبب بلوچ لیڈران چہ نزیکا گندگ أت۔
من وتی دو گچینی دوستانءِ ھمراھیا بیگاہءِ کلاک 4ءَ وتا مان دیوانجاھا رسینت۔ گندان أنگت سرجمین 'ھال' خالی إنت۔ گڈا سنگتان شئور دات کہ ھداروکے دگہ جاھے پہ کسےءِ گندگا روین، پاکستانی وھدءِ کلاک 4ءَ چھر کنین۔ آوان لوٹ إت بہ گش أنت کہ پاکستانءَ أگر کلاک چار کسے بہ گشی بزان پنچ ونیم یا شش۔ –ألبت صبا دشتیاری وھدءِ پابند أت۔ آئي منا 10ءَ گشتگ أت، گڈا وھدءِ سرا ھمودا أت۔
ما رندترا چھر کت و دیستین کہ أنگت دیوان بنگیج نہ أت، ألبت نوکی مردم آیان إتنت۔ ما ھم وتی کئوش کشّت أنت و یک کرّا نشتین۔ دیر نہ گوست کہ واجہ غلام محمد 'ھال'ءِ توکا پترت۔ تو بگش ھالءِ تھا نندوکین گون پھکین مردمان آئی یک پہ یکـّا سلام علیک بیت۔ من وتی دلا گشت 'إیشیا گش أنت مردمی لیڈر کہ چہ مردمان وتا دیر نہ داریت'۔
وھدے واجہ غلام محمد دیمی نیمگا چیرگپتگین پتـّرءِ سرا نشت، گڈا من نزیکا شتان و وتا گون واجھا بچاروکی کت۔ پدا گون آئی سرگوشی تران کت۔ سبب إیش أت کہ لاؤڈ إسپیکرانءِ سرا زیملے إیر أت و توارئی سک برز أت۔
وتی گپانءِ توکا من واجہءِ جھد ستا دات و پہ آئیءِ سوبینیا دلءِ نیکین واھگ درشان کت أنت۔ پدا واجہءِ منـّت ھم گپ أنت کہ آئی بلوچان چہ بزّگیا رکـينگءِ جھدا بازین دلسیاھی و لٹ کٹ اوپار کتگ۔
چہ پھکان گيئشتر من واجہءِ منـّت گپت کہ مغربی بلوچستانءِ نیمگا آ گون سنگتان دلگوش گوَر کنگا إنت۔ إیشی پہ بلوچانءِ عاقبتا نیکین پالے إنت۔
واجہ غلام محمد بلوچ درّآئینت ' إے گر بند و لٹ کٹ مئے جھدءِ بھرے أنت۔ إیشانءِ سببا مئے دلپروش بیگ پہ ما حرام إنت۔ ھرچے کہ ما کنگائین مئے فرض و پہ مئے راجءِ بانداتا ضروری إنت۔ مارا وتی گامان أنگت تیزتر کنگءِ ضرورت إنت'۔
واجھا وتی خبر گيئش کت و درین ملکان جاہ منندین بلوچانءِ ھمکوپگی ستا دات، و امید درشان کت کہ ھمے وڑا آنگو جاہ منندین بلوچ وتی جھدا برجاہ بہ دار أنت و خاص إنسانی حقانءِ لگتمالیءِ خلافا توار چست بہ کن أنت۔ چیاکہ مروچی بلوچستانءِ ھر میتگا بلوچءِ إنسانی حق لپاشگ بیگا أنت۔
من قول دات کہ واجہءِ کلوا پہ ھما سنگتان کہ من زانان رسینان۔ ألبت یک دگہ دسبندییے من چہ واجھا کت آ إیش أت کہ مغربی بلوچستانءِ درگتا و پہ اودءِ چست إیرانءِ سرکچ ورگا ضروری إنت کہ آوان گون مغربی بلوچستانءِ اُستمانی سیاسی گلےءَ رابطہ بہ بیت، تا په آوان پدّر بہ بیت کہ کجا جیڑہ سیاسی و ضروری إنت، و پلانگری ئی زیرگ بہ بیت؛ کجا دشمنانءِ سازتگینے إنت و چه آئی وتا دیر داشت بہ کن أنت۔
کمے وھدا رند دیوان بنگیج بیت و ترانکار گوانک جنگ؛ إسٹئجءِ سرا نندارینگ بیت أنت۔ بازین بلوچان کئمرا گون أت و عکس کشـّگا إتنت۔ یکـّے چہ عکس گروکان واجھین کامریڈ عبدالواحد أت۔ وھدے بلوچی زبان، لبزانک، کتاب و نبشتانکانءِ نام کیئت، گڈا کامریڈ عبدالواحدءِ نام گون إنت۔ ألبت من آئی دیم پہ دیما ھچبر نہ دیستگ أت۔ من ھمدا چہ یکـّےءَ جست کت، گڈا آئی منا گشت۔ پدا من گون واجھا سلام علیک بیتان۔
دیوانءِ گپ جنوکان عبدالنبیءِ زندگیءِ سرا چمشانک دات۔ چہ وانگءِ زمانگا، پدا بی إس او –عوامیءِ چيرمینی و 1970ءِ دھرءِ سلاحبندین جنگا آئیءِ بھر زیرگ؛ چہ إیشی رند أفغانستانءَ روگ و نین بندیگ بیگءِ دہ سالانءِ کبل بیگا ما سرپد بیت إنت۔
گپ جنوکان یک براھوی یے زھر گپتگ أت که پرچا آرا پیسر چہ دگہ یک گپ جنوکےءَ په گپ جنگا توار إش کتگ أت۔ زانتکاران گشتگ 'جوش ھوشا بارت'۔ شاید ھمے سبب أت کہ إے واجھکارا چے گشت، من سرپد نہ بیتان؛ آ بہ زانت و آئیءِ خدا۔
من تا دیوانءِ گڈی دمانا ھمودا مھتل بیتان و گپ جنوکانءِ سرجمین تران اشکـُت أنت۔ ھالءِ چپ چاگردا چم شانک دات أنت و مردمانءِ حسابءِ أندازہ جت۔ چہ دوصد کسا گيئشتر گندگ نہ بیگا إتنت۔ من دیم گون وتی سنگتےءَ کت و گشت ' مئے جھدکاران مان لندنءَ چہ إیشی مزنترین مچّی سرجم کتگ۔ إے جلگھین کراچی گون نزیک دو میلین بلوچان و مچیّا دوصد مردم!' من وتی حیرانی درشان کت۔
آئی جواب ترّینت " من تئی حیرانیا أنگت گيئش بہ کنان؛ إے دوصدین مردمانءِ توکا 15 کسان گيئش إدءِ –لیاریءِ- بلوچ نہ أنت۔ کل چہ گولیمار، جھانگیر روڈ، ملیر و دگہ ھندان آتکگ أنت"۔
آئی وتی گپ گيئش کت "لیاریءِ مردم 'گنگ وار'ءَ دلپروش کتگ أنت"۔
من دلا فکر کت شاید ھمے سبب أت کہ چہ گپ جنوکان یکـّے ھم وتی دلءِ خبرا سرجمیا درشان کنگا مارگ نہ بیت۔ پھک وتی گال و گالبندان دزّگا إتنت۔ گشیگا مزنین زورے سرا ھست أت۔
آ زمانگا کہ لیاریءَ بلوچانءِ مچّی إبیت أنت، اودا تران کنوکانءِ گپانءِ إشکنگا رند مردم یک دگہ شخصیتے جوڑ إبیت أت۔ آوانءِ گپانءِ گوشدارگا دل سیر نہ بیت أت۔ وھدے بی إس اوءِ یاسین بلوچ، کھورخان بلوچ، صمد بلوچ و سنگتانءِ تران مردمان گوش داشت أنت، گڈا ھرکس مارگا أت کہ آوانءِ خبر چہ زانتءِ ڈگارا رونگ بيتگ إتنت۔
Rights reserved by www.balochinews.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
وتی کلوا چێرا نبیس إت